Safari

Hallo allemaal, we hebben weer een zeedag en ik realiseerde me dat ik nog niets heb verteld van Buenos Aires, Montevideo, en Namibië.

In Buenos Aires waren we 2 dagen. Eerste dag zondag 7 febr. Viel letterlijk en figuurlijk in het water want het goot, zijn pas tegen de middag in de regen op pad gegaan, eerst naar het winkelcentrum Pacifico, toen was het inmiddels droog dus gelopen naar Plaza de Mayo, waar stadhuis staat, met balkon waarop Evita stond, daarna schildersbuurtje, iets gegeten in Café Tortoni, een van de oudste tango restaurants, de Obelisk op de Ave 19 Mayo, 12 banen breed.

Inmiddels in de zon terug naar de boot. Volgende morgen met een taxi naar begraafplaats waar familie Duarte, waar Evita bij hoort, ligt. Taxi naar La Boca, de geboorteplaats van de tango, en terug naar de stad. Haar laten knippen en nagels gedaan. Was de tweede keer hier maar was nog even aangenaam als 5 jaar geleden.

Dinsdag 9 februari JA!!!! Montevideo Uruguay, konden het allemaal lopend af, waren al om 1015 onderweg. Boulevard, Plaza de Constitution met een antiekmarkt en een geweldige groentemarkt, maar veel lawaai, ze gaan deze buurt grondig opknappen. Beeld van de ontdekker van de stad Rafas(of zo) en een winkelstraat, kortom een teleurstellende stad, je denkt meer als Buenos Aires te vinden, ligt praktisch tegenover elkaar, maar het is veel armer en de spirit van de mensen schijnt ook niet zo bijzonder te zijn. De stranden verder uit de stad zeer de moeite waard zijn. Niet gezien!

Daarna de oversteek. Met als eerste haven Walvisbay Namibië op 18 febr. Stadje van niks, maar met een taxi naar Swakopsmund, door de Duitsers gesticht, mooi schoon fris, Konditorei met Duits brood en gebak, grappig, beetje rondgelopen.

19 februari Luderitz. Nog kleiner met een taxi, naar een Ghost stadje Kolmanskop, hier was een verlaten diamantmijn, met een nederzetting eromheen, helemaal onder gestoven door het zand, maar je kon nog goed zien hoe de “hogere”bazen van de mijn er leefden/woonden. Hoe het werkvolk leefde is niet duidelijk geworden. ’s Avonds bijzondere party uit naam van Stein Kruse de CEO, hij vertelde over de plannen van Holland America Line, en hun sponsoring bij de Wereldkampioenschappen voetbal in Zuid-Afrika, en meer van die ongein. De wijn etc. waren die avond op zijn rekening.

20 februari dag at Sea, en ’s avonds een Safari BBQ, men heeft de hele dag de zwembad area omgebouwd tot een Safari tafereel, heel erg mooi, en vanaf 17.00 uur was er een braai met allerlei soorten vlees uit deze regio, noem buffel, springbok, en nog meer, hebben er niet aan mee gedaan, alleen wat kazen als dessert. Ook vandaag vrij drinken, deze party was ter ere van de gasten die “repeaters”zijn, dus wij allemaal maar er zijn er die 9 wereldcruises hebben gedaan, vorig jaar zei ik nog hoe kan het, nu vind ik het al normaal, maar dit is wel onze laatste!!!

Als altijd hopen wij dat met jullie alles in orde is.

Liefs en groetjes Cora en Peter

Gewonnen

Hallo allemaal,

hier een berichtje van de ms Amsterdam op 18 februari 2010 geland in Namibië. We hebben er net 9 zeedagen op zitten. Ik hoor het je zeggen 9 zeedagen, hoe komen ze om. Zoals sommige al weten van onze vorige reis, die dagen vliegen!!! Even een correctie als we van ons dek naar dek 8 traplopen is dat niet 106 maar 116 treden.

Hier is een extra uitdaging want we hebben 5 uur ingehaald d.w.z. om de dag ging de klok ’s middags om 14.00 uur vooruit naar 15.00. Ja dan snap je het wel zeker, heb je net geluncht, ga je dan 2,5 uur al weer eten. Nee gekheid, je sport, eet, foto’s hebben we allemaal uitgezocht, zodat het volgende album gaan 6 maanden hoeft te duren. Koffie drinken, hier en daar kletsen en inmiddels is het zo mooi weer dat we ’s middags kunnen zonnen. We hebben ook 3 private party’s gehad, een brunch, borrel met alle Nederlanders, en een borrel van ons Amerikaanse reisbureau.

Hier wordt veel aan thema’s gedaan dus zondag 14 februari Valentijn. Dress code was “RED” heel het schip versierd. Prachtig. En we hebben wat gewonnen dat ging zo:

Er stond een pot met chocolaatjes, en je kon van 10.00 tot 20.00 uurraden hoeveel chocolaatjes erin zaten, natuurlijk niet aan gedacht, maar staan we na het eten met een Hollandse vrouw te praten ze heet toevallig ook Cora,en vraagt hebben jullie al een gokje gewaagd, nee dus, nou kan nog net 5 min voor 8 dus wij daar langs staat Peter zo eens te beredeneren en zegt 600, nee zeg ik 555, nou schrijf maar 573 zegt ie, ik heel gehoorzaam vul mijn naam in en 573. Lever dat papiertje in zegt dat meisje nou dat is tenminste een reële gok. Wij met onze Duitse tafelgenoten Gunther en Helga naar de show, en daarna een cocktail in een barretje, toch ook even vanaf het balkon naar het ball kijken, komt de cruise director met de uitslag van de chocolaatjes. Wat denk je zaten er 575 in maar hij had er eentje opgegeten “and the winner is ……….Cora” Groot Swarovski hart heel mooi ingepakt. Werden allerlei foto’s van gemaakt, moest zeggen waar ik vandaan was en hoelang getrouwd en zo, “al onze vrienden”gillen en joelen hartstikke leuk.

Dinsdag 16 februari 2010 was het thema Mardi Gras vanwege het Carnaval in New Orleans. We hebben ook nog een avond “stargazing”gedaan heel leuk komen 2 officieren van de brug en wijzen met een laser sterren en planeten aan, ze doen dan alle deklichten uit. Gaaf.

Vrijdag a.s. 19 februari zijn we uitgenodigd voor een party met de CEO (Chief Executive Officer) Holland America Line de heer Stein Kruse, dus daarover later meer.

Liefs en groetjes Cora en Peter

Tussendoor

Leven op de ms Amsterdam.

Hallo allemaal, nu eens even een stukje over hoe zoal onze dagen verlopen hier op het schip.

Zoals gezegd hebben we een mooi ruime hut op dek 1 midships. Dit betekent weinig deining dus comfortabel, geen balkon, maar dat hadden we dan ook niet geboekt. Soms gaan dingen dus gewoon goed. Net als vorig jaar hadden we besloten niet, ik herhaal niet met de lift te gaan. Voor Peter is dat bijna dagelijks een strijd met zichzelf, want bijna alle etens activiteiten zijn op dek 9 en dat zijn vanaf dek 1 op de kop af 106 treden. Dus voor het ontbijt, de koffie, de lunch, de thee, en dan nog af en toe even tussendoor als je iets vergeten bent weer 106 treden op en af, oef zwaar he? Het diner is dan weer op dek 4 dus dat gaat wel maar ja dat is maar 1 keer per dag.Het merendeel van de activiteiten, zoals shoppen, sport kijken in het sport café, soort Starbucks, internetcafé, is allemaal op dek 5. Is dus goed te belopen.

Ik sta ’s morgens bijtijds op om naar de fitness te gaan, daarna douchen. Peter is dan ondertussen ook klaar en gaan we ontbijten. Dan een beetje in de zon liggen, is er hier nog niet zo van gekomen omdat we naar Antarctica op weg waren en daar is het natuurlijk niet echt weer om in de zon te liggen, deze tijd gebruikten we dus om wat met deze of gene te praten en koffie te drinken, of om te lezen, computeren what ever. Na de lunch zelfde indeling zo’n beetje, naar een lezing of zelf een boek lezen of af en toe een tukkie.

We moeten om 17.30 aan tafel, en ontmoeten daar onze Duitse tafelgenoten, Gunther en Helga, en Jockel met Ingrid. Heel gezellig we lachen veel en praten inmiddels aardig Duits met af en toe een geweldige verspreking, maar dat moet kunnen. Na de diverse gangen en de koffie verlaten we de diningroom en daar staat een goofje met petermunt, dadels en gember, dat is goed voor de spijsvertering! Nemen we klein handje van en doen dan een ommetje vaak buitenom, en dan naar de show, prima hier aan boord, leuke show, comedy, goochelen en soms een sopraan, maar dat laten we aan ons voorbij gaan. Hier of daar een drankje of naar de hut. We moeten natuurlijk ook wel eens een wasje doen, gaat hier heel ontspannen op elke verdieping een washok met 4 wassers en drogers, de wasmachine kost 2 dollar de drogers zijn gratis. Dit zijn dan dus de zeedagen! Elke dag om 12.45 brengt de captain Olav van der Waard verslag uit van de nautische zaken. Verder zijn de officieren (bijna) allemaal Nederlanders en lopen los over het schip en zijn heel gezellig met informatie, praatje of wat dan ook. ’s Avonds ligt er een programma in de hut met de activiteiten van de volgende dag. Hebben nog niet meegedaan aan: aquarellen, dansen, Spaanse cursus, bridge lessen (kan ik natuurlijk al he Maatje) en wat al niet meer. Hebben wel al een paar keer bij een cursus van Microsoft gezeten en dat is heeeel af en toe iets nieuws, maar dat heb ik allemaal ook niet nodig, maar het zit daar afgeladen vol met oude Amerikanen die nog willen leren computeren, gelukkig heeft die leraar Jeff een engelengeduld. Ik zou hem zo kunnen helpen want dagelijks help ik onze tafelgenoot Jockel en een Belgisch stel die hun hele pc door de war hebben gegooid, het is een Apple dus dat gaat mij ook minder af, maar ze zijn heel blij met mij. Nu tot zover hebben jullie een beetje idee van de doorsnee : Day at Sea. En we mogen ook wel eens van het schip af. Dan gaan we meestal op eigen gelegenheid, na wat studie in de boeken op pad. Soms doen we met een aantal Nederlanders iets samen.

Hoop iedereen is in goede gezondheid, groetjes van ons

Cora en Peter

Whohwwwwwwww

Hallo allemaal, het is vandaag 7 februari en we zijn weer op het vasteland en wel in Buenos Aires.

Terugkijkend hebben we dus Punta Arenas/Chili gedaan, werd al kouder veel wind en niet echt boeiend, wel Nutella gekocht. Daarna nog Ushuaia/Argentinië, nou daar waaide je helemaal uit je jas, maar wel zonnig, was best wat veranderd in de afgelopen 5 jaren. Enroute naar Antarctica, voor 3 dagen sightseeing bij het noordelijkste gedeelte gezien vanaf de “Noordpool”. Voor je daar bent moet de Drake Passage overgestoken worden, na onze ervaring 5 jaar geleden (windkracht 11 en 24 uur op de grond op een matras) keken we er niet echt naar uit, maar het was bijna windstil zon niks aan de hand.

31-1 dag 1, Kwamen langzaam in water waar grote ijsbergen lagen, strak blauwe lucht en zon wel harde wind. Na een paar ijsbergen, meer ijsbergen en nog meer ijsbergen. Zo mooi, we liepen de hele boot over, dek 4 dek 8 dek 6, van links naar rechts, de bemanning liep met warme chocola, erwtensoep, thee. Je kon ook nog meedoen aan een “Arctic duik” in het zwembad, water was wel warm maar als je eruit kwam, brrrrrr. Het uitzicht op de sneeuwvlakten, en de bergen en ijsschotsen is adembenemend vanaf deze hoogte. Zagen zeehonden op ijsschotsen voorbij schuiven, en een schots met ong. 10 pinguïns die naar boven waggelden. Foto’s ik weet niet hoeveel, het een is nog mooier dan het ander.

Stuk van Lemaire Channel gevaren, niet helemaal want de doorgang in het midden was gesperd door grote ijsblokken. Ijsblokken in alle maten, kleuren, ook het stuk onder water, soms groenig, dan weer blauw. We hadden bij Palmer Station 16 leden die daar werken aan boord genomen, die gaven een lezing over hun leven op zo’n station, toen ze teruggingen kregen ze vers fruit, en groente mee. Bij het diner met onze tafelgenoten een fles wijn genomen op de geweldige ervaring.

1-2 dag 2. Het is niet donker geweest vannacht, om 9 uur terwijl we koffie dronken, we waren op dat moment in Paradise Bay, dreven er ik weet niet hoeveel ijsschoten met pinguïns, voorbij zo enig, ze gleden, waggelden, liepen, schoven op hun buik, te gek. Ze waren ook in het water, sommigen druk druk druk, met zoeken naar eten en dan met grote snelle bogen terug naar hun jongen, anderen waren heel gezellig aan het stoeien, beetje op de buik, dan weer op hun rug zwemmend. Raak je niet over uitgepraat. Ook een paar walvissen, niet zo mooi met hun staart maar wel heel sierlijk met die grote ruggen, eentje kwam direct aan het raam van onze hut voorbij.

Het weer was inmiddels meer Arctisch zou ik zeggen bewolkt, beetje sneeuwtjes nul graden. Zagen een Argentijns station, en pinguïn-kolonies echt van heel dicht bij, met de verrekijker kon je zelfs de jonkies zien. Ook nu weer werden we op de open dekken zeer goed van koek en sopie voorzien. Bijna de hele dag buiten geweest, je wilt uiteindelijk niets missen. ’s Avonds formal, met als thema “Winterwonderland”de diningroom was prachtig in wit en zilver versierd.

2-2 dag 3, ja wat nu? er was van alles gepland, maar het was vreselijk weer, veel wind, koud, en er drijft natuurlijk heel veel ijs en het is niet de bedoeling dat je dat raakt met een schip als dit, dus best spectaculair als je ziet hoe de schotsen ontweken werden, je denkt n.l. soms dat het een witte golf is maar dat kan dus makkelijk een stuk ijs zijn. Wel heel leuk, het sneeuwde, er lag echt sneeuw op de dekken, en dat is natuurlijk voor de voornamelijk Indonesische bemanning iets bijzonders, ze hebben een sneeuwpop gemaakt, sneeuwballen gegooid, door de sneeuw liggen rollen zelfs. Wij hebben een “Arctic whisky”party gehouden met onze tafelgenoten. Vingers konden we bijna niet meer buigen, maar wel heel leuk.

De hele geplande route, en de alternatieve route zijn niet doorgegaan vanwege het weer, beetje binnen rondgehangen terwijl je buiten een zicht had van nog geen 100 meter, maar we kunnen zeggen we hebben 2 FANTASTISCHE dagen hebben gehad, en dat neemt niemand je meer af. Vanwege dat weer, er ligt hier een lagedrukgebied van 977 hpa, is het weer op weg naar de Falkland Eilanden behoorlijk wild, golven van 6 meter harde klappen, waarbij het struif op dek 8 uitkomt. Windkracht 9. (vannacht zelfs 11 uitschieters tot 80 knots) Dus geen Falklands.

Nog wat ijsinformatie, het is nu toch al een te lang stuk geworden. Wij hebben 2 experts aan boord gekregen in Ushuaia, een ice-captain, en een bioloog. De ice-captain, helpt de kapitein met navigeren in dit gebied, m.n. vanwege de ijscondities. De man is o.a. 6 jaar kapitein op een ijsbreker geweest. En de bioloog vertelde onderweg van alles over de dieren die er leven. Ook nog wel leuk, wij zijn hier rond Zuid-Amerika met 3 Holland America schepen, onderweg kwamen wij de Veendam tegen die ging naar Panama, kwam uit Antarctica, daar zaten die ice-captain en bioloog op, zij overnachtten in Ushuaia en kwamen bij ons, gaan er in Buenos Aires af, wachten een nachtje daar op de Prinsendam en gaan weer terug naar Ushuaia via Antarctica, grappig toch.

Hoop dat jullie een beetje idee krijgen van onze ervaring die heeeel erg bijzonder was, en dat iedereen goed en gezond is,

Liefs en groetjes Cora en Peter.

Lieve Wendy, en Henk gefeliciteerd met jullie verjaardag.

PS zijn 7,8 februari in Buenos Aires, 9 februari in Montevideo en dan weer onbereikbaar omdat we oversteken naar Afrika waar we 18 februari in Namibië aankomen.

Zuidelijk

Hallo allemaal het is vandaag 29 januari, tijd voor een verslagje.

Na Valpariso op 22 januari zijn we 400 miles naar het westen gevaren voor een bezoek aan Isla Robinso Crusoe, ja inderdaad van het boek, ik dacht dat het een fjord was waar we langs gingen maar het is een echt eiland waar Alexandro Selkirk model stond voor het welbekende boek. We kwamen daar na een tamelijk wilde nacht op zee, golven van 4 meter harde wind en regen, kom je daar in een baai, gladde zee beetje wolken die na een uur opentrekken, zo leuk, verwacht je eigenlijk niks van wonen 600 mensen komen wij met een kleine 1000, echt goed.

Gelopen langs de plaatselijke voetbalclub, het kerkhof waar je veel Duitse namen tegenkomt, omdat in het begin van de 1^e Wereld Oorlog een Duits schip “de Dresden” zich hier heeft laten zinken nadat ze geen eten meer hadden en daar zijn gaan wonen. Stuk de berg op gelopen waar “Robinson”zal ik maar zeggen “woonde” heel anders dan je in je gedachten hebt als je het boek leest. Loop je langs dikke oude bomen denk je, heeft hij die ook gezien? Er was een soort berghut met een balkon, daar heerlijk in de zon Pisco Sour.

Na weer een zee dag in zuidoostelijke richting terug naar het vaste land van Chili naar Puerto Montt, ligt aan het einde van het land soort schiereiland, de Pan American Highway houdt hier op, evenals de trein. Met 4 Nederlanders een minivan gehuurd en een tour naar Puerto Varas, een Duits dorp met een echt Duitse uitstraling, je zag soort vakwerkhuisjes, en Kuchen en Zimmer Frei.

Daarna naar de Cascade de Petrohue, zo dat klinkt mooi! Het was ook mooi maar 1 nadeel VLIEGEN, zo groot als hommels en steken als horzels, dus beetje paniek. Op de achtergrond zagen we de hele route de vulkaan Osorno en reden langs de rand van Lake Llanquihue, dus na de Cascade de vulkaan op tot de sneeuwgrens op 11.000 meter, daar geluncht, te gek. Terug naar de boot net op tijd voor de laatste tender om 16.30, scherp gereden door onze chauffeur.

Om 17.00 enroute naar het Darwin Channel dat is de Inside Passage, heading south heb je bakboord het vaste land en stuurboord allemaal kleine eilanden met hoge rotsen en bomen, wij hebben een hut aan bakboord of te wel portside overigens. We zijn hier doorgevaren op dinsdag 26 januari van 07.00 tot 09.00 daarna weer op de oceaan met wederom hoge golven en veel wind maar wel zonnig.

Woensdag soortgelijke doorvaart maar dan meer een fjord met aan de landkant de Amalia Glacier daar hebben we 2 uur voor de gletsjer liggen dobberen was wel mistig maar toch indrukwekkend. Het is nog maar 10 graden, maar wel heel mooi. Gelukkig hebben we een muts en shawl gekregen.

Donderdag 28 januari de laatste stad in Chili Punta Arenas, daar alleen in de stad gebleven want pinguïn kolonies of nog meer sneeuwbergen hoefde even niet en uiteindelijk geland in Ushuaia Argentinie de meest zuidelijke stad ter wereld. Van hieruit gaan we richting Antarctica. Tot de South Shetland eilanden we gaan er niet aan land maar wel doorheen varen.

Zullen een tijdje uit de lucht zijn, waarschijnlijk tot 7 febr. In Buenos Aires.

Hoop iedereen is okay, Plonia ook voor jou zit het erop bij de LVNL veel succes verder.

Groetjes Cora en Peter

Laatste verslag uit Chili

Hallo allemaal het is vandaag 29 januari, tijd voor een verslagje.

Na Valpariso op 22 januari zijn we 400 miles naar het westen gevaren voor een bezoek aan Isla Robinso Crusoe, ja inderdaad van het boek, ik dacht dat het een fjord was waar we langs gingen maar het is een echt eiland waar Alexandro Selkirk model stond voor het welbekende boek. We kwamen daar na een tamelijk wilde nacht op zee, golven van 4 meter harde wind en regen, kom je daar in een baai, gladde zee beetje wolken die na een uur opentrekken, zo leuk, verwacht je eigenlijk niks van wonen 600 mensen komen wij met een kleine 1000, echt goed.

Gelopen langs de plaatselijke voetbalclub, het kerkhof waar je veel Duitse namen tegenkomt, omdat in het begin van de 1^e Wereld Oorlog een Duits schip “de Dresden” zich hier heeft laten zinken nadat ze geen eten meer hadden en daar zijn gaan wonen. Stuk de berg op gelopen waar “Robinson”zal ik maar zeggen “woonde” heel anders dan je in je gedachten hebt als je het boek leest. Loop je langs dikke oude bomen denk je, heeft hij die ook gezien? Er was een soort berghut met een balkon, daar heerlijk in de zon Pisco Sour, ach het leven is goed!!!

Na weer een zee dag in zuidoostelijke richting terug naar het vaste land van Chili naar Puerto Montt, ligt aan het einde van het land soort schiereiland, de Pan American Highway houdt hier op, evenals de trein. Met 4 Nederlanders een minivan gehuurd en een tour naar Puerto Varas, een Duits dorp met een echt Duitse uitstraling, je zag soort vakwerkhuisjes, en Kuchen en Zimmer Frei, lachen!

Daarna naar de Cascade de Petrohue, zo dat klinkt mooi! Het was ook mooi maar 1 nadeel VLIEGEN, zo groot als hommels en steken als horzels, dus beetje paniek. Op de achtergrond zagen we de hele route de vulkaan Osorno en reden langs de rand van Lake Llanquihue, dus na de Cascade de vulkaan op tot de sneeuwgrens op 11.000 meter, daar geluncht, te gek. Terug naar de boot net op tijd voor de laatste tender om 16.30, scherp gereden door onze chauffeur.

Om 17.00 enroute naar het Darwin Channel dat is de Inside Passage, heading south heb je bakboord het vaste land en stuurboord allemaal kleine eilanden met hoge rotsen en bomen, wij hebben een hut aan bakboord of te wel portside overigens. We zijn hier doorgevaren op dinsdag 26 januari van 07.00 tot 09.00 daarna weer op de oceaan met wederom hoge golven en veel wind maar wel zonnig.

Woensdag soortgelijke doorvaart maar dan meer een fjord met aan de landkant de Amalia Glacier daar hebben we 2 uur voor de gletsjer liggen dobberen was wel mistig maar toch indrukwekkend. Het is nog maar 10 graden, maar wel heel mooi. Gelukkig hebben we een muts en shawl gekregen.

Donderdag 28 januari de laatste stad in Chili Punta Arenas, daar alleen in de stad gebleven want pinguïn kolonies of nog meer sneeuwbergen hoefde even niet en uiteindelijk geland in Ushuaia Argentinie de meest zuidelijke stad ter wereld. Van hieruit gaan we richting Antarctica. Tot de South Shetland eilanden we gaan er niet aan land maar wel doorheen varen.

Zullen een tijdje uit de lucht zijn, waarschijnlijk tot 7 febr. In Buenos Aires.

Hoop iedereen is okay, Mar Plonia ook voor jou zit het erop bij de LVNL veel succes verder.

Groetjes Cora en Peter

Peru en Chili en meer

Hallo allemaal,

Zo het werd eens tijd voor een update. Nergens tijd voor, wat doe je de hele dag op zo’n boot!

Op 14 januari waren we uitgenodigd door onze Captain; Olav van der Waard op zijn “Grand Voyage Dinner” dat is ons na zoveel reizen nog niet eerder overkomen. Was wel heel leuk, er waren ong. 25 personen uitgenodigd, er was een tafelschikking zodat aan elke tafel een officier aanzat, en het eten was voortreffelijk, 5 gangen met bijzonder goede wijnen. Hele leuke ervaring, wij waren trouwens de enige Nederlanders samen met een alleen reizende dame. Dit even tussendoor.

Na het laatste verslag Panama City volgde Lima, 16 januari, was een hernieuwde kennismaking, zijn naar Miraflores gegaan, dat is een wat betere wijk in Lima, gezellig rondgelopen, koffie gedronken, boodschapjes. We waren hier 2 dagen dus de 2^e dag zijn we naar het strand geweest, niet om te zwemmen hoor, de zee is heel ruig. Er is daar een leuke boulevard en men gaat daar parapente doen, met afstand bestuurbare auto’s op het zand, voetballen, veel vertier dus. Het weer was beide dagen bewolkt.

Vanaf Lima wordt het voor ons allemaal nieuw met op 19 januari Arica Chili, ligt net over de grens met Peru. Kan niet anders zeggen was een prettige ervaring. Vlakbij de haven ligt een giga rots, heel hoog, er staat een “Jezus beeld” zijn daar naar toe gegaan met een taxi. Daarna het binnenland in richting de woestijn, het is hier echt heel erg droog, alle regen wordt door het Andes gebergte opgevangen dus er valt hier eigenlijk geen regen. Onderweg kwamen we langs de petroglyfen, dat zijn afbeeldingen van lama’s op een berg, maar die zijn er niet ingekrast maar met stenen ingelegd, en door de droogte blijft dat heel goed zichtbaar. Vervolgens naar het “museum” San Miguel. Heel aardig er zijn daar mummies gevonden, ver voor de tijd dat die in Egypte waren, zit een fotootje bij van een kind(mummie) het gezicht is bedekt met klei. Langs de woestijn, naar een vruchtbaar gedeelte waar veel olijfbomen staan, er is hier export van olijfolie. Door de eeuwen heen al, want in het museum zagen we al een olijfpers. ’s Middags in het stadje waar 2 gebouwen staan die door Eifel geconstrueerd zijn, een kerkje San Marco, en het douane kantoor, heeft die Eifel toch nog meer gemaakt dan de toren. (wij wisten het niet) Er was een voetgangerszone, en een McDo! Hebben wat Chileense wijn gekocht, en in een lokaal kroegje een Pisco Sour gedronken, dat is hier de lokale cocktail, erg lekker. Na Arica begon het kouder te worden op zee, voor ons een beetje raar want op cruiseschepen is het altijd mooi weer, maar langzaam moesten de warmere kleren aan.

21 januari Coquimbo. Lager hier midden in de stad, die tegen een berg geplakt lijkt, je hebt er ook een aantal Lombard Streets, dat leuke straatje in SanFrancisco. Tijdje rondgekeken, daarna met de lokale bus naar La Serena dat is het Zandvoort van Coquimbo. Leuk geluncht in een lokaal restaurantje, ook daar beetje stad verkend en het weer was inmiddels iets beter. Terug in de haven van Coquimbo op een terrasje een Pisco Sour met een heerlijke nacho schotel, werden bediend door een Belg.

22 januari Valparaiso, is de haven voor Santiago de hoofdstad van Chili, wij waren uitgenodigd door ons Amerikaanse reisbureau voor een excursie naar de “Wijnvallei” dus vroeg op! Eerst een stadstour in een stad die volledig in de mist lag. Langs Plaza Armas, douane kantoor etc, ook hier weer gebouwen geconstrueerd met veel ijzer door vriend Eifel, door naar Vina del Mar het Zandvoort (alweer) van Valparaiso, daar ook stadstour, en toen de bergen in naar Casablanca, wat denk je nog niet de berg over of het aller prachtigste weer. Twee wijnproeverijen, en rondleiding op een wijngoed. Wel heel anders dan in Europa deze industrie is hier tamelijk nieuw dus heel modern. Na een goede lunch terug naar de boot in Valparaiso. Op weg naar Island Robinson Crusoe, maar daarover de volgende keer!

Alles heel goed hier met ons, hopen bij jullie allemaal ook. Bedankt voor de felicitaties.We hebben er een Pisco Sour op gedronken Liefs en groetjes Cora en Peter

Vertrek Panama en Costa Rica

Hallo allemaal, hier ons eerste verslag!

We zijn vandaag een week op de Ms Amsterdam van de Holland America Line, we zijn hier niet alleen, met 87 Nederlanders en in totaal 1130 passagiers, net niet volgeboekt.

Na niet direct een prettige reis met dank aan een Nigeriaan die een United kist op wilde blazen zijn we via Philadelphia in Fort Lauderdale aangekomen, vorige week nog 25 graden nu net boven vriespunt, er waait een noordelijke wind en die zakt de hele USA in de “Polar Express” Woensdag wat Amerikaanse boodschappen gedaan en om 1600 ingecheckt op de boot. Sommige weten dat we een niet zo prettige hut hadden toegewezen gekregen, maar die was gelukkig gewijzigd in een mooie grote hut midships wel op het onderste dek, maar ja je kan niet alles hebben. Zaten ook niet aan een echt gezellige tafel met Nederlanders, hebben toen gevraagd om een andere tafel en zitten nu met 2 Duitse stellen, beetje Duits en Engels praten maar niks mis mee. Inmiddels Costa Rica aangedaan, leuke excursie naar het Tropische Regenwoud, het Panama Kanaal doorgevaren, en ’s avonds aangelegd in Panama City, heel leuke stad, met een oud centrum lijkt erg op French Quater in New Orleans. Daar zijn we ’s avonds maar gelijk een biertje gaan drinken. Gister (11 jan.) overdag samen met Ingrid en Jokel (onze Duitse tafelgenoten) met een taxi naar het Panama Kanaal wilden wel eens boten vanaf de kant zien, helaas pindakaas even geen boten. Daarna New Panama, doet een beetje aan New York denken vanaf de hoogte gezien, veel wolkenkrabbers, en daarna de Old town doorgelopen, boodschapjes, heel leuk. Lekker weer beetje kleur gekregen.

Vanavond een party met alle Hollanders

Groetjes Cora en Peter van de MS Amsterdam